83-110 to kilkunastu wielbicieli muzyki Hip Hop. Nazwa powstała od kodu pocztowego miasta Tczew, skąd pochodzą wszyscy wykonawcy. Pomysł na płytę powstał na początku 2005 roku. Wcześniej powstały trzy kawałki, które zmotywowały nas do dalszej współpracy. Wszystko odbywało się bardzo spontanicznie i do końca nie było wiadomo co powstanie z materiału, który był nagrywany w domowych warunkach. Na początku był pomysł nagrania utworów w profesjonalnym studio, gdzie chcieliśmy stworzyć własną muzykę, ale w końcu po kilku miesiącach, postanowiliśmy zostawić materiał tak jak został nagrany, czyli w formie mixtape do podkładów różnych producentów, z czego pięć zostało zrobionych przez nas.
Dlaczego częśc utworów brzmi tak, a część inaczej? Można by to przecież nagrać na nowo i... itp...., ale jednak nie! Postanowiliśmy nie nagrywać starszych kawałków na nowo. W przypadku tej płyty nie chodzi o to, by raczyła diamentowym blaskiem jakości dźwięku i kryształowo czystymi ścieżkami wokalu. To zapis spontanicznych akcji, to zapis wspólnie spędzonych wariackich chwil, to wyjazdy i powroty, to rozłożone w czasie sesje nagrywkowe na rytmach w danej chwili najlepszych, które początkowo rozbite i niby jakoś nie pasujące połączyły się jak puzzle układanki w jedną całość. 83-110 to płyta jak Mixtape, mieszanka pomysłów i styli. Dlatego trzeba to brać takie, jakie jest. "Ponad podziałami, pozdrawiam wszystkich słuchaczy "... i widze przyszłość dobrze...
Drugi materiał Excalibura. Zamieszczone na tym nielegalu kawałki powstawały między 2002, a 2004 rokiem. Bity na płytę wspólnymi siłami wyprodukowali Berwi wraz z producentem McB, którego styl miał duży wpływ na brzmienie płyty. Większość tekstów jest zaawansowana politycznie i atakuje wszystkie aparaty władzy, które nie pozwalają na rozwój ludzi w Polsce i nie tylko. Było to swoiste prowadzenie rozpoznania Excalibura z sytuacją na "górze" i opowieść o tym, jak to sie odbija na "dole".
Jak sama nazwa wskazuje płyta jest kolejnym stopniem w rozwoju ekipy. Większość pomysłów na kawałki powstawała z codziennych prawie fristajli. Duży wpływ na produkcje miał sampling i w odróżnieniu od poprzedniej płyty prawie nie ma bitów tworzonych na klawiszu. Wszystkie bity zostały wyprodukowane przez Berwiego chociaż przy produkcji pomagała cała ekipa. Na płycie nie ma jeszcze kawałka tytułowego który miejmy nadzieję zostanie odkopany i nagrany na nowo. Nie został on nagrany z prostego powodu - braku dostępu do odpowiednich programów. Zresztą kawałków było więcej, ale nigdy nie doszło do ich ukończenia. Ekipa wciąż nie miała dostępu do internetu i wszystkie wokale nadal były nagrywane na starym, poczciwym S.F. 
Ta płyta to dla nas płyta legenda. Do dziś siadamy do niej jakbyśmy przenosili się w czasie i przeżywamy każdy moment jakby co dopiero została nagrana. Kiedyś z słuchaniem jej wiązał się cały rytuał. W każdy kawałek jest włożona maksymalna dawka energi co myślę słychać dość wyraźnie. Powstawała dość niezwyczajnie. Zaczęło się od nagrywania na kasprzaku, czy magnetofonie z małym telewizorem śpiewając i grając na klawiszu - wszystko na żywo jak na koncercie czy próbie. Z tego powstało demo, które nawet porozsyłaliśmy po wytwórniach. Odezwała się jedna z nich, ale chcieli żebyśmy nagrali kawałki pojedyncze na jakąś składankę. Odmówiliśmy. Po jakimś czasie kupiłem upragniony komputer i zaczęliśmy kombinować. Cała płyta została zrobiona na sound forge w wersji chyba 3 z wszystkimi przesterowaniami i metodą prób i błędów. W wczesnych wersjach tego programu nie można było cofnąć tego co się robiło, więc jak poszło, tak poszło. Dlatego jakość jest wręcz tragiczna, ale nie o to w tym chodziło. Okładki kolorowe sami stworzyliśmy i wydrukowaliśmy w jedynym wtedy sklepie w Tczewie, który posiadał kolorową drukarkę. Płyty kupiliśmy płacąc za jedną 5 zł i rozdawaliśmy ludziom. Po nagraniu jakiś 20 padła nagrywarka:D. Takie czasy. Mikrofon za 30 zł większość podkładów z klawisza, sample z kosmosu - bo nie bylo internetu, itd, itp... wiele by opowiadać...
Klasyka w pełnym tego słowa znaczeniu...
